Anlamlı Yaşamın Eylemcisiydi

Kod Adı: Mizgîn Ronahî
Adı Soyadı: Halime Efendak
Doğum Yeri: Maku
Anne – Baba Adı: Cihar – Muhammed
Şehadet Tarihi ve Yeri: Nisan 2022 / Zap

Şehit Mizgîn Ronahî (Halime Efendak)  Yoldaşın Anısına

Zamanla bütünleşen, anda oluş, varlığımızda oluşum hali… Zamanın sürekliliği enerjinin akışkan ve değişkenliğini şehitlerin gerçeğinde fark ediyoruz. Ölümün yenildiği, yaşamın yeşerdiği bu topraklarda geçmiş ve geleceğin arasında süreklileşen şehit yoldaşların anlam gücüne erişiyoruz. Bu toprağın yiğitleri yenilmez APOCU felsefesiyle, toprak ananın yüreğinde filizleniyor, direniş dalgasıyla yürüyorlar. Gare’in Şoreş’i, Avaşin’in Serhat’ı, Kuro Jahro’nun Mizgin’i olup yüreğimizin derini, beynimizin yaşam kaynağı oluyorlar. Ben de görkemli Cilo dağlarında Mizgin yoldaşla aynı zamanın oluşum anlarında yolculuk yaptım. 2013’te Mergezerya zozanlarında kardelenlerin zorlu yaşam mücadelesini paylaştık.

Mizgin yoldaşın yaşam duruşuna tanık olduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum. Dağlara aşkı, yoldaşa sevdası, mücadeleye bağlılığı, Önderliği görme umuduyla anlamlı yaşamın eylemcisiydi. Önderliği ağırlaştırmış tecritten kurtarmak için üzerine düşen ne görev varsa laikiyle yerine getiriyordu. Tüm görevleri aşkla yapardı ve arkadaşları da teşvik ederdi. Görevlere heyecan ve coşkuyla öncülük yapardı. Yaşamına anlam katmayı ve yoldaşlarına  yoldaş olmayı belliyordu kendine. “Ben yoldaşlarım için varım ve bunun için bedel ödemek anlam katıyor yaşamıma” diyerek. Özgür dağların asi patikalarında her adımını ve her nefes alış verişinde şehit arkadaşlarla olan anılarını canlandırırdı yolculuklarında. Özgür dağlarımızın her karışında şehit arkadaşların anısı vardı. Bizi biz yapan da şehit arkadaşların mücadelesi ve emekleri oluyordu. Mizgin yoldaş bu yolun yolcusuydu.

Kadın ekseninde Xwebûn olmayı amaçlardı, sıradanlığı ve basit yaşamı kendine kabul etmiyordu. Tanrıça Zilan’ın yaratıcılığında kendini eğitiyordu. Heval Mizgin müziği çok seviyordu. Ş. Gurbet Aydın’ın kod adını alıp bir Mizgin olmuştu. Her zaman Şehit Mizgin’in şarkılarını dinleyip seslendirirdi. Heval Mizgin’in Lo Hevalno şarkısını söyler bizi tarihin akışına götürürdü. Devrimin sanatla bütünleşen ruhuna erişmek istiyordu.

Mizgin yoldaşın Dağ Sevdası, Tanrıça edası, görkemli Cilo dağlarında yankılanıyor, dağların asiliği ruhuna işliyordu. Cilo dağlarıyla bütünleşmişti, iki asi duruş meydan okuyordu NATO’nun ikinci büyük ordusu olan faşist Türk Ordusuna ve geçit vermeyeceklerdi öyle sözleşmişti asi olan Cilo dağına. Cilo dağın büyülücülüğü tüm özgürlük savaşcılarını kendine aşık ettirmişti. Cilo dağı da özgürlük savaşçılarını bahrında taşıdığı için daha fazla asi ve daha da gururluydu. Dağlar ana olup koruyordu savaşçılarını, savaşçılar da özgür Kürdistan dağlarında anlamlı savaşın mücadelesini veriyorlardı.

Mizgin Ronahi yoldaş Avaşin’de seviliyor, Botan’da direniş, Zap’ta direniş kalesi oluyor. Evet yoldaş seninle yaşamak çok anlamlı ve derin yoldaşlığın emaresi oluyor. Seninle yaşadığım zaman sanki hiç birbirinden ayrılmamış mekanı fark etmeksizin aynı zamanı paylaşmışız. Ben de bir kez daha seni görmenin hayaliyle yaşamı seninle yaşayacağım. Bize bıraktığın vaziyeti yerine getirme sözünü veriyorum. Ve siz şehit arkadaşların yolunda ilerleme mücadelesinin bir takipçisi olacağım. Önderliğin fiziki özgürlüğünü sağlayana kadar tüm benliğimde intikam ruhunu taşıyarak savaşacağım. Önderliğe, şehitlere ve yurtsever halkımıza laik olmak için var olan hakikat yolunda mücadele savaşını yürütmeyi ve şehit arkadaşlar karşısında tüm benliğimle eğilerek özlem ve saygıyla anıyorum.

Zilan Cilo