Ülkesiz geçmişimi bırakıyorum sana
Başucumdaki ölümle dolaştığım mekanları
Ve toprağa bağlayan köklerimin yalnızlığını
Yarım kalan hayallerimi umudumun renklerini
Giderim ardımda bıraktığım uzun anıları
Kapalı kapıların ardındaki karanlığa bakarak
Yine de gidecek her insan bu uzun yolda
Acı bir elvedayı zamanın akışında bırakarak
Çağırır beni dağlar ağır bombardımanlarda
Ve saçlarımı tarar güneş bağrımda derin bir yarayla
Ve bir kadın acılarımı emer kendi kaderinde
Şimdi ardımda bıraktığım anılarım
Unutulmayan bir zamanın kıyısında
Bilinmez bir yolun taşlarında yürüyeceğim
Ve durmadan geçeceğim içinde
O gezgin ruhum yalvarsa da
Bakmayacağım ardıma içim acısa da
Biliyorum huzurla dolacak ruhum
Bereketle yıkanacak bedenim
Ve mevzilerde ölümüne direnme gününde
Yoldaşlarımla omuz omuza olacağım
Eğer göremezsem gelecek özgür günleri
Yine zafer direnen halkımın olacak
Zafer ölümüne direnen yoldaşlarımın olacak
Dilan Malatya