Mart ayı toprağın yeniden dirilişinin, canlanışının, bin bir renk cümbüşüne bürünerek soğuk, karlı ve yağmurlu kış zamanlarına inat kendini yenilemenin adıdır. Uzun bir kara kış geçiren doğa yeniden sıcak ve güzel günlere bu bayramla merhaba der. Toprak yeniden bereketlenir ve yeni yaşamlar yaratmaya gebe kalır kendi bağrında. Toprak bir ana gibidir, koruyan besleyen ona yurt olandır. Baharın da gelişi bu anlamda büyük bir şenlikle kutlanır onun adına bayramlar kutlamalar yapılır çünkü bahar toprağı bir doğa harikasına çevirir. Dağlar onun güzelliğiyle şenlenir, yeşillenir ve insanlık onunla bir kez daha kendisini yaşamın güzelliklerine katar. Yaşam onunla var olduğu gibi onunla güzelleşip berekete durur. Yenilenmiş, diri, bütün farklılıklarıyla bir arada uyum gösteren doğayı en çok mart ayında duyarız, hissederiz. Her ne kadar her mevsimin kendine göre bir gizemi, güzelliği, anlamı varsa da baharı ve baharla mart ayını çok başka karşılarız bu nedenlerden dolayı.
Mart ayını ve baharı hep kadın kimliğiyle özdeşleştiririz birde. Kadının özünde ve doğasında gerçekleşen değişimi, yenilenmeyi her dem doğada da hissederiz. Bu anlamda baharlaşmayı, kadın özünde toprakla bütünleşmeyi, emekle yoğrulmayı, kadın ve doğa dostluğu temelinde gelişen yakınlaşmayı, ilişkiyi kutsallıkla bakılması ve yaklaşılması gereken bir olgu olduğunu düşünürüz. Kadının özünde, doğasında gerçekleşen değişim ve yenilenme mart ayında baharlaşmayla doğanın yenilenmesiyle eş değerde olup, doğa ve kadın yakınlığını simgelemektedir diyoruz bundan dolayı.
Mart ayı canlılığını, çeşitliliğini, farklılığını ay içinde gerçekleşen etkinliklerle daha da çarpıcı sergiliyor gözler önüne. Mesela dünya emekçi kadınlar günü 8 Mart tarihinde kutlanıyor. Ve tabii ki bu tarihsel buluşmanın, kadın ve doğa bir aradalığının en üst düzeyde yansıması oluyor. Yine Newroz bayramı bu ayda baharı karşılamanın büyük coşkusuyla kucaklanır ve karşılanır kadınlar ve halklar tarafından. Baharda Newrozla yaşam kadın renginde, ruhların, yüreklerin renga renk çiçeklenmesiyle, yaşama canlılık ve renk katarak şenlikler eşliğinde geçer. Bu nedenle bahar kadın renginde ve duygularında doğayla dostluğun tadında geçer. Bütün Newroz alanlarında kadınlar coşku ve mutlulukla halaya dururlar. Newroz’da ateşler yanar dağların yüksek doruklarından ovalara dek her yerde. Ateş sıcaklığı, arılığı, duruluğu ifade eder. Kutsaldır. Zaferin ardından yakılan ateşler ise bu kültürün ne kadar eski ve ne kadar kadim olduğunun kanıtıdır. Ateş Ortadoğu halkları açısından çok eski bir gelenek olup Zerdüşt ve daha eskiye kadar gitmektedir. Ateş kutsal olandır, ateş ısıtan, koruyan ve bir anlamda besleyendir. Bu anlamda kutsaldır saygı duyulması gerekendir bundandır bahar yakılan ateşlerle kutsallık duygularıyla karşılanır.
Evet, Mart dedik Newroz dedik, yeniden kendi oluşun adı Newroz. Halkların zorbalığa, zulme dur deme, eylemini ifade ediyor Newroz tabii ki. Newroz bayramı, Ortadoğu halkları açısından yine Kürt halkı açısından ve tüm ezilen mazlum halklar açısından tarihi büyük anlam içeren bir direnişi ifade eder. Bin yıllarca mazlumlara karşı büyük bir zulüm uygulayan zalim Dehak’a karşı mazlumların büyük başkaldırısıdır Newroz bayramı. Toprağın filize gebe oluşunun ilk adımıdır Newroz. İşte bundandır tüm Ortadoğu halklarının bu bayramı büyük bir coşkuyla ve heyecanla karşılamalarının nedeni. Herkes Newroz’u bu bilinçle, bu ruhla karşılamanın heyecanını duyuyor ve bunu bu ruhla kutluyor, katılıyor.
Ortadoğu geçmişine bakıldığında görülecektir ki tüm gerçekliğiyle büyük uygarlıklar yaratımına beşiklik etmiş, insanlığın kutsallık atfettiği bütün değerler Ortadoğu coğrafyasında filizlenmiştir. Kadın ana ve kutsal toprakların bereketi binyıllarca zamandır asla eksilmeden insanlığı beslemiş ve büyütmüştür. Ta ki kutsallıkları elinden alınıncaya kadar bu toprakların bereketli gelişimi hiç durmadan ilerlemeyi başarmış iyi, doğru ve güzel olan ne varsa bütün kutsallıklar adına insana hizmet etmeyi bilmiştir. Bütün bu zamanlar halklar açısından barış dolu, kardeşlik içerisinde yaşanan zamanların ifadesidir. Ta ki uygarlıklar sürecine kadar. Uygarlıkla birlikte gelişen zorbalık, el koyma kültürü, talan, baskı ve zulüm süreci başlamış ve herkesin kendi biricikliğiyle yaşama ve üretime katıldığı, barışın, kardeşliğin, refahın yaşandığı dönem artık silinmeye yüz tutmuş bir tarih olarak kalmıştır belleklerde.
Kutsallıkların yerini baskı, barışın yerini savaş almış egemenlik sınır tanımaz olmuştur uygarlıkla birlikte. Ortadoğu adeta bir kan deryasına çevrilmiş zalim kralların, firavunların ve nemrutların zulmü altında, köleleştirilerek kendisi olmaktan çıkartılmıştır halklar. Mazlum halkların emeğinden alın terinden yapılan tüm üretim, egemen olanın eline geçirilmiş halklara kalan ise kan, gözyaşı ve bitmek bilmeyen savaşlar olmuştur. İnsanlık dramının en korkunç olanı bu kutsal topraklarda bu biçimde yaşanılmıştır. İnsanlık insan olmanın evrimsel gelişimini bu kutsal topraklarda tamamlarken aslında en büyük darbeyi de yine bu topraklar da almış olmanın acısını binyıllarca çekmiştir. En büyük darbe bu halklar şahsında yine insanlığa vurulmuştur. Halkların en doğal hakkı olan insanlık hakları dahi yok sayılmış bu konuda katliamlar soykırımlar sınırsız sürdürülmüştür. Emekleri gibi insan olma hakları da çalınıp yok sayılmıştır.
Bu koşullarda zalim Dehak da büyük bir zorba imparator olarak halklara zülüm edip adını bir zorba olarak tarihe yazdırmayı başarmıştır. Bu anlamda halk direnişleri de yaşanmıştır tarihten günümüze kadar. Zalime, zorbaya dur diyen ve başkaldırı geliştiren Demirci Kawa efsanesi şahsında ortaya çıkan büyük bir halk direnişi vardır. Demirci Kawa, özgürlüğün simgesi başkaldırının adı olmuştur. Ve orada halkların özgürlük taleplerini umuda taşırmıştır. Umut halkların en büyük yaşam kaynağıdır.
Ortadoğu’da umut olmadan maneviyat olmadan yaşam dahi olmaz çünkü yaşamı yaşanılır kılmanın en büyük erdemi umut ve özgürlüktür. Yani hayatın güzelliklerine olan inanç hiçbir zaman bitmez ve bu adeta bir inanç bir kültür şekillenmesi olarak günümüze kadar kendisini getirmeyi başarmıştır. Demirci Kawa efsanesi de bunun en açık şekillenmesi olmaktadır. Başarının temel anahtarı başarıya olan umut ve özlem gücüdür. Bura da kazanan tabii ki Demirci Kawa şahsında ezilen halkların umuduna sahip çıkmaları, özlerinin peşinde koşmaktır. Maraton koşucusu olmaktadır. İşte Kava efsanesi de halkları umuda bağlayan, özgürlük arayışını geliştiren bu anlamda büyük bir dirilişin simgesi olmuştur.
Kazanın her zaman egemen olduğu ezberi bu efsaneyle bozulmuştur. Yani her zaman kazanan egemen olmaz umut ve özgürlük için mücadele eden her zaman kazanır. Önderliğimiz her baharı halkımız için gerçek bahara dönüştürmek, yeni yaşam tarzı ve felsefesi gerçekleştirmek için büyük çabalar harcamıştır. Tehlikeli ve lanetli tarihi tersine çevirmek, yeni ve anlamlı yaşamı bu baharlarla Kürt halkına armağan etmek ve bu anlamda coşku ve yüreğiyle bugünlere daha anlamlı ve yüceltilmiş duygular atfetmiştir.
Bu vesileyle Ezilen mazlum halkların zalim Dehak’a karşı başkaldırısı, Demirci Kawa şahsında halkların özgürlük mücadelesinin simgesi olan Nevroz bayramını başta Rêber APO’ ya, yurtsever Kürt halkına ve halklara, devrim mücadelesi içerisinde yer alan bütün militan kadro ve yoldaşlara kutluyorum, bu baharın insanlığa özgürlük getirmesini diliyorum.
Berivan HEJAR