Yaşanılası hikayeleri yazmak vardır ya hani, bir anda alırsın kalemi eline, geçmişten geleceğe motifler işlersin cümle dizimine. Çocukluk masallarından alır-sın kimi zaman motiflerini ve bir bir ekersin yüreğindeki çatlaklara. Tıpkı yarılmış ülkenin topraklarına özgürlük sevdasını ekmen gibi. Toprağın kokusunu çektikçe içine masal gerçeğe dönüşür ve çözersin çatlak topraktaki susuzluğun sebebini. İhanete bağlılıkla, işbirlikçiliğe yurt sevgisiyle, çözülüşe direnişle, tutsaklığa özgürlükle cevap verirsin. Ve o zaman çocukluk masalın yaşam gerçeğine, hayallerin özgürlük tutkusuna dönüşür. Kaleminin ucundan daha bir güçlü dökülüverir sözcükler, asırların özlemiyle sarılırsın kutsal savaşımına ve örsle çekiçle dövülerek çelikleşirsin öz-gürlük yolculuğunda.
Susuzluğu toprağın, yüreğin susuzluğuna denktir ülkemin. Yürek toprak, toprak yürek olur kimi zaman. Yüreğini toprağa salarsın kimi isyanlarda ve şafak söküşlerinde avuç avuç içersin özlemlere dair her ne varsa. Yenilmiş asilerin masallarını dinlemişsindir çocuk dün-yanda. Dinledikçe büyütmüş-sündür yüreğini, yenilmeyecek asilerin doğacağına umutla. Derinleşir umutla anlam arayışı, derinleştikçe yürekten daha yalın akar olur sözcük dizimlerin.
Ve yüreğini en yalın akıtanlardan Gurbetelli Arkadaş. Çocukluğunun isyan masallarıyla büyüt-tüğü yüreğini, yaşanılan hikayelere dönüştüren, Özgür Gündem Gazetesinin Genel Yayın Yönet-meni Zeynep Yoldaş, geçmişin isyan öyküleriyle büyür, büyür de sindiremez yüreğine kaybedişlerini isyanların. Büyüdükçe özgürlük tutku-suyla yaşanılası hikayeleri yazmak ister yüreğine. Susuzluktan çatlamış isyan topraklarına akıtmak ister yüreğini. Akıttıkça serpilir, akıttıkça yeşerir toprak ve isyan hikayelerini alır kaleme, hem de hiç kaybedişlere yer vermeden. Karanlıklardan kurtulmanın aydınlığa ulaşmak olduğunu bilir, beyin ve yürek birlikteliğiyle yürür aydınlığa. Türkiye halklarının aydınlığa kavuşmasının mücadelesidir verdiği ve onlarca aydın-sanatçı insanla tartışır, yazar, çizer… Bilenmiştir beyni ve yüreği Bilge Komutan’ın öğretisiyle. Bilenmiştir ve bundandır bu denli güçlü yürüyüşü aydınlığa. Görenler “Bir kadın hem de Kürtlerin çıkardığı gazetede yayın yönetmenliği yapıyor. Belli ki artık Kürtler eski Kürtler değil” demeye başlar. Geçmişine bir eleştiri, geleceğine dair umudun habercisidir dillendirilenler. Mezopotamya’nın, umudun taşıyıcısı bir kadın. Umut vaat ettiğinin bilincindedir, çünkü bir kadının, Kürt kadınının verdiği savaşımın aydınlığa kapı açmanın mücadelesi olduğunu bilir, susuz toprağı yeniden yeşertmenin eylemcisi olduğunu görür. Anlamı derinleşir çizilenlerin, yazılanlar daha bir keskinleşir, asiliğin mayasıyla daha bir yoğrulur. Ve susuz toprağın çocuk masallarındaki Şeyh Saitlerin, Seyit Rızaların kaybedişteki isyan çığlıkları, yeni isyan çığlıklarının zafer türküsüyle kaleme alınır. Özgürlük tutkusu büyüdükçe kadın serpilir, toprak yeşerdikçe kadın güzelleşir ve yüreğini büyüttükçe Gurbetelli Yoldaş yeni yüreklere akan çocukluğunun Murat Suyu olur. Berrak, akışkan, toprağa süzülen…
Masal anlatıcısı hep anlatmıştır ya özgürlük tutkusunun dağlarda solunmasını, toprağa akmanın dağlardan başladığını, o halde yürek dağlarda atmalı, dağlardan akmalı toprağıma tutkuyla. Küçük bir büronun duvarları anlatamaz toprağın sevdasını, özgürlük tutkusunu dillendiremez, tasvirler yetersiz, isyan türküleri hep yarım kalır. Şeyh Sait “biz yenildik, ama torunlarımız birgün kazanacaktır” demişti ve masal anlatıcısı hep “torun sensin” derken bir büronun duvarlarına özgürlük tutkusunun sığdırılamayacağını anlatmıştı. Gurbetelli yüreğini sevdalara akıttıkça, yenilmiş asilerin umut taşıyıcısı bir özgürlük militanı olmanın bilinciniyle daha bir donanır. Özlemlerin, yitik sevdaların, kaybedilmiş isyanların yeniden kaleme alınacağı, yüreğin toprağa özgürce akacağı mekanlara sürer yüreğini ve Bilge Komutan “sen artık Gurbetelli değil, Vatanellisin” der kendisine. Vatanelli olmanın coşkusuyla cümleler dizilir masal dünyasına. Sıralanır ardı sıra mısralar, kimi zaman bir dize, kimi zaman ise bir yüreğin özgürlük Zeynep, Vatanelli olmanın bilinciyle akıtır yüreğini toprağa. Yürek yeniden toprak, toprak yürek olur…
Özgür Gündem Gazetesi’nin Genel Yayın Yönetmeni Gurbetelli Yoldaş. Aydın Kürt kadının öncüsü, basın komutanı, yüreğini toprağa isyan masallarıyla akıtmaya başlayan basın şehidi Zeynep Yoldaş. Yüreğin akışını cümlelere dökmek zordur, hele mısralaştırmak her özlemi daha da bir zor. Ve bunu en iyi anlayan ve çözenlerden biri de Gurbetelli Arkadaş’tır.
Bilge Komutan’ın öğretisiyle öncülüğünü yaptığı kadın aydınlanmasının, bunun açılma sahası olan basın çalışmalarının öğrencileriyiz. İnsanlık Hareketi’nin öncü gücü olmanın bilinciyle, yüreği toprakta bitip yeniden yeşertecek kadınlar olmanın iddiasıyla yol alıyor Kürt kadını. Ve bizler basın şehidi Komutanımızın öğrencileri olan Kürt kadınları olarak isyan masallarını kaleme alma yürüyüşündeyiz. Masal anlatıcısı hep ‘torun sensin’ demişti Gurbetelli Yoldaş’a ve o torun olmanın bilinciyle kaleme almıştı yenilmeyecek asilerin yaşanılası hikayelerini. Çocukluk masallarımızı yeniden kaleme alırken ‘yeni torun sensin’ diyen sese cevap olabilmenin arayışıyla özgürlük tutkularımız dillendirilmeye çalışılıyor. Yüreği toprağa akıtmak zor, toprağa akışı kaleme almak da öyle. Belki dilediğince akıtılamadı yürek kaleme, ama öğrencileri olmanın bilinci önde…
“Özlemek nedir bilir misin?
Ey ay gülüşlü,
Güneş yüzlü
Şimşek gözlü
Kahraman çocuk
Bilir misin?
Anıların akınca yüreğine
Vurur göğsünün kafesine
“niye yoksun?”
diyemez dilim
çünkü
yokluğun yaşamak içindir
yaşamaksa ölümden geçer
ama neylersin işte
bir naçar yürektir bizimkisi
kaldıramaz hasretini
ve özlemi seçer”
Gurbettelli Ersöz