Zamanın ruhuna dokunup, anlam ve idrak gücü ile yaşamak ve bu kısır döngüden çıkmak için devrimci politik eylemselliği örgütlemek zorunludur. Toplumsal alandaki tıkanma, ancak ahlaki-politik topluma giden yolun yapı taşlarını döşemekle aşılır. Devrim canlı bir hücre, sürekli akışkan haliyle bir çağlayana benzer. Ritmi ve ruhu vardır devrimin. Bu bağlamda Özgürlük Hareketi’nin dinamizmi, direnişi, sürekli değişimi ve canlılığı en büyük moral ve motivasyon kaynağı ile mümkündür. Kürdistan Özgürlük Devrimi’nin nihai zafere ulaşmasının önündeki tüm engelleri kaldırmanın en etkili yöntemi kuşkusuz Devrimci Halk Savaşı doktrinidir. 50. yılında Önderliksel çıkış bugün çok daha büyük bir anlamı ifade ediyor. 1973 yılından 2024 yılına kadar çelikleşen irade zamanın ruhunu bükerek ilerliyor. Kollektif bilinç ve komünal ruh toplumsal öz örgütlenmenin ve ahlaki-politik toplumun mayasıdır. Demokratik Ulus Paradigması ve Demokratik Modernite Sistemi ezilen tüm toplumların özgürlük ve kurtuluş ideolojisi haline gelmiştir. Dünyanın ezilen halkları Kürdistan Özgürlük Hareketi öncülüğünde enternasyonal devrimler çağına girerken, Demokratik Modernite Gerillası da yeni savaş doktrinini bu temelde oluşturmuştur.
Kuşkusuz insan; düşünüş biçimi, ideolojik yeterliliği, devrimci tarzı, ahlaki-politik duruşu, üretimi, tutarlılığı, bağlılığı ile toplumsal karşılık bulur. Dolayısıyla toplumsal karşılığın oluşursa sende oluşursun. Yani toplumsal karşılığın seni ifade eder. Kürdistan Özgürlük Hareketi ve Mücadelesi 45. yılına girerken, sömürgeci soykırımcı Türk devleti ve destekçisi Kapitalist Modernite Kürt soykırım politikasını vahşi bir konsept ile devam ettiriyor. Merkezinde Önder APO’nun olduğu Kürt soykırım politikası bir bütün olarak imha, işgal ve ilhakı hedefliyor. Bu temelde devam eden bu vahşi konsept, zindanlarda dahil olmak üzere tüm Kürdistan Özgürlük Hareketi denetimli alanlarda derinleştirilerek yürütülüyor. Savaş sahasında Özgürlük Güçleri insan üstü bir çaba ve emek ile savaşırken, zindanlarda da başta Önder APO olmak üzere tutsak yoldaşlar her türlü zulme ve baskıya karşı müthiş bir direniş sergiliyorlar. Önderlik Direniş Çizgisi bu temelde gerilla mücadelesinin de temel stratejik çizgisi olarak kabul görmüştür.
Gerilla karşısında hezimeti yaşayan sömürgeci güç, zindanlarda tutsaklara, Rojava’da da sivillere yönelerek katliamlar yapmaktadır. Özcesi sömürgeci Türk devleti ve destekçisi küresel güçlerin tüm saldırılarına rağmen devrimci güçler ile zindandaki tutsak devrimciler görkemli direnişlerini sürdürüyorlar. Tüm bunlara karşı toplumsal duyarlılık ve sorumluluk yok denilecek düzeyde ve var olan ise cılız kalmaktadır. Kürt toplumunun korkunç ölüm sessizliği ise sürüyor. Kanıksama ve alışma-alıştırılma hali giderek tehlikeli bir duruma dönüşüyor. Bu tutum tüm toplumsal ve kurumsal alanlarda tasfiyeci, liberal ve oportünist anlayışlar gibi konformist anlayışı da geliştiriyor. Konformist anlayış mücadeleyi, direnişi ve devrim sürecini sabote ediyor. Konformist anlayış davaya, değerlere, direnişe ve mücadeleye ihanettir.
Konformizm; insan davranışlarının düşünüş biçimini, içinde bulunduğu ya da geldiği noktada onu dönüştürdüğü durumu ifade eder. Kelime olarak ‘İtaat eden’, ‘boyun eğen’, ‘uyum sağlamış’ anlamlarına gelse de sosyolojik, felsefik, kültürel ve politik temelde daha geniş anlamlar muhteva eder. Bir yönüyle de herkesin düşüncesiyle bağdaşabilme; herkesle kolayca anlaşabilme anlamını taşır. Konformizm; bir zorlanma ya da tercihen asli duruşundan vazgeçerek uyumculuk haline dönüşmektir. Konformist anlayış; düşünmeden, sorgulama yapmadan itaat eder. Dolayısıyla buda devrime ihanet demektir. Bu ihanet kişisel olmakla kalan bir ihanet değildir, sonuçları da öyledir. Konformist anlayış; problem, sorun sevmez, rahatlıkla verilecek tavizi verir, rahatsız olmak istemez, bencildir. Konformist anlayış eleştirel yeteneklere ve özgürleştirici fikirlere, düşünceye hayat hakkı tanımaz.
Hiçbir konformist kendisini yenileyemez yenileme ihtiyacı duymaz, düzeltemez, düzeltmek istemez, onarmaz ve onarmak istemez. Konformist anlayış ufuksuzluğu ile içsel ötekiler üretir. İçsel ötekiler her durumda Konformist anlayış tarafından linç kültürünün muhatabı haline getirilir. Konformist anlayış bozguncudur, devrimci mücadeleye bağlı, üreten ve katkı sunanları hedefine koyar ve itibar suikastleri yapar. Her türlü itibarsızlaştırma oyunları oynarlar. Sözün özü her alanda Konformist anlayış ile mücadele etmekte devrimci görev ve sorumluluktur. Devrimsel süreçlerde belirgin olan bu tarz anlayışlara karşı keskin Apocu devrimci tarzı ve ideolojik refleks göstererek bu anlayışları bertaraf etmek devrimci mücadeleye sunulacak en büyük katkıdır.
Zamanın ruhuna dokunan insan hakikat arayışçısı, zamanın ruhunu bükebilen ise bilge insandır. Bilge insan toplumun, insanca yaşamın, onurun ve hakikatin kendisidir. O kendisini aşmıştır, O artık zaman yolcusudur. Bedeni nerde olursa olsun düşüncesi, fikri ve yarattığı direniş ruhu ve bitimsiz aşkı evrene dahi hükmeder. Toplum O’dur, yaşam O’dur, ruh O’dur, hakikat O’dur. Zamanın ruhunu büken bilge insan ışığın kendisidir. Karanlığı aydınlatan, zulme karşı direniş olanlar ve insanlığa yol gösterenler, pir olanlar, dervişane yaşayanlardır.
Zerdüşt değil miydi çok tanrılığı aşan ve tanrıyı egemenlerden alarak, insanlığın özlemleriyle birleştiren bir güce dönüştüren? Medya ülkesinin devrimci düşünürü Mazdek değil midir sosyal adaleti ve kamu mülkiyeti politikasını hayata geçirerek, proto-sosyalizmi inşa eden? İhanet çizgisi Nuşirevan tarafından oyuna getirilip katledilen Mazdek. Bilge insan Hallac-ı Mansur’dur Abbasi zulmüne karşı İslam’ın komüncüleri Karmatilere ve tutsak zincirlerini kırmaya ant içmiş Zenç İsyanı’na yüreğini, ruhunu katan. O Enel-Hak felsefesi ile 72 milleti tüm farklılıkları ile kucaklayan bilge insandır. İdam yeri binlerce yıldır ziyaretgah olan derviş Mansur. Sühreverdi’dir ışık felsefesi ile hakikat arayışında bedenin karanlık, ruhun ise ışık olduğunu söyleyen. Işık ile hâsıl olan bilgi insanüstüdür. O bilgiye ulaşan insan ise hakikate ermiş demektir der Zerdüşt’ün ardılı bilge insan Sühreverdi ve idam edilir. Şeyh Bedreddin, Börklüce Mustafa, Torlak Kemal’lerdir ortak, eşit, adil ve insanca yaşam uğruna can verenler. Onlardır ‘yarin yanağından gayrısını” komünal ruha dönüştürme savaşı vererek ölümsüzlüğe yürüyen ve rıza şehrini yaratan. Ve daha niceleri…
Zamanın ruhunu büken bilgelik bugün İmralı’da esaret altındadır. Toplumun kendisi, insanca yaşamın, onurun ve hakikatin bilgesi Rêber Apo’dur. Dolayısıyla esarette olan hepimiziz. Sühreverdi’nin ışık felsefesi ‘beden karanlıktır ruh ışıktır’ bugün kendini bilge insan hakikatinde ifade eder. Nefessiz, soluksuz süren devrim mücadelesine, anlamın ve hissin yarattığı insana, anlam ve kavrayış gücüne ruhunu veren bilge insandır. Tarihin akışına, o bilinç ırmağına, ruh ve duygu dünyamıza ve kendilik olabilme hakikatine yön veren dervişane yaşamış, yaşayan bilge insandır. Ruh ışıktır, beden karanlık! Ruh yani ışık İmralı’da, beden (bizler) ise dışarda ve karanlığın içindeyiz. Şimdi ışığı özgürleştirip bedeni bir bütün olarak kurtarma, ona anlam katma ve kurtuluş zamanıdır.
Xwinda Çiya