Medya DOZ
Ateş mevsiminde doğan
Yüce ruhlu kadınlar
Gün doğumlarında tanıdım kızıl perçemlerini
Her doğum sancısında
Var olmanın adı onlardı
Çiçekte gülümseyen
Yağmurda ıslanan
Gözleriyle ufuklar tutuşturan onlardı
Yürüdüğüm patikalarda
Onların izine karışıyor sakladığım simalar
Bütün zamanlar ve mağrur anılar
Onlar gibi kokuyor
Ben artık yok denecek kadar azım
Bana onlara dokunmanın
Onlarda erimenin aşkı lazım
Teni yanık sevdalarda
Buluşmaktır düşün ömrü
Söyleyin
Doğanın bütün kıpırdayışlarında
Yürek atımı olan güzel kadınlar
Hangi dikenli tele takılı kaldı hayallerimiz
Çocukça gülüşlerimizi
Hangi sınır boyunda bileyip büyüdük
Ve büyümüş hayallerin kaçı pay alıyor yaşamdan
Kadınlar gördüm
Biliyordular ki çoğaldıkça ölüm
Azalıyor güzellik
Biliyordular ki
Ayrılık bizimle paydaş
Yanı başımızda özlem bize yoldaş
Dağlı sevgilerimiz güneşle arkadaş
Bunun neyi günah
Aşksız mı kalsın hayat
Sussun mu içimizde ki çığlık
Susabilir mi?