Kod Adı: Avesta Zerdüşt Sarina
Adı Soyadı: Şeyma Yıldız
Şahadet Tarihi Ve Yeri: 21 AĞUSTOS 2010 ZAĞROS
Gül Bakışlım
Ölüm bir kez daha gösterdi zamansız yüzünü ve beklemediğimiz bir anda çaldı yüreğimizin kapısını. Zamansız diyorum, çünkü her zamansız gelen misafire kapı açılır. Ve nasıl olursa olsun konuk edilir. Böylesi bir durumda kapıyı açan için tek yaptığı şey şaşırmak oluyor. Kapıyı çalan için ise karşısında neyi bulacağını bilmez, ama kapı açılınca da içeri alınmaması mümkün değildir. Çünkü O, artık bir tanrı misafiridir. Kim olursa olsun nerden gelmişse gelsin!..
Bize gelen misafir öyledir ki sadece konuk edilir. Ona konuk olunmaz. Ona konuk olmak onunla olmaktır. Oysa bizde o bizimle olur. Bizde ölüm sadece bir konuktur. Kapıyı çaldığı gibi öylede gider. İşte gül bakışlım sende ölümü sadece konuk ettin. Onunla gitmedin. Zamansızda olsa gidişin, Yüreğimizin acı bahçesinde bizimle yoldaş oldun. Ölümü seçmedin çünkü ölüm bitiştir. Kör, sağır ve dilsiz olanlar için. Yaşam sadece var olmadır onlarda. Vatansız, ülkesiz ve kölece. Ardına kadar açarlar anlamsızlığın kapısını. Onlar için ölüm 3 günlük ağıt ve 3 saatlik ölüler semtine ziyarettir.
Azrail’le kardeş olurlar, konuk olurlar dünyanın öte tarafına.
Bizde ise ölüm denen şey anlam yitimine ulaşmıştır. Yerine direnişin ahengini ezgileştirmek, yaşamı yeniden anlamlaştırmak ve onuru kutsal bir mabede dönüştürmek kalmıştır. Zamansız da olsa, acı gerçektir ve gerçekte bir tufan gibi vurur duygu deryamızı. Varsın vursun gül bakışlım. “Ölmeyi bilmek de kahramanlıktır” der Önderliğimiz. Ölüm binlerce yoldaşta efsaneleştiği gibi sende de özgürlüğe yürüyüşün adımları oldu. Çünkü dağlar ölümsüzleşmenin arayışında olanların mekânıydı.
İnsanlık dağların zirvelerinde yüceldi. Zagros’lardan Toroslara kadar uzandı. Tanrıçalar kadınca kutsal yaşamın adını bu dağların kavisinde oluşturdu. Aradan binlerce yıl geçmesine rağmen tarih tekrar tekerrür ediyor, sende ve senin gibi yoldaşlarda.
Kimse sanmasın ki tanrıçalar terk etmiş bu diyarları. Yüzyıllar boyunca uzak kalmış olabilirler, ancak şimdi tekrar dağlara özgür yaşamı geri getirmek için yüzlerce kadın yoldaşta buluyorlar temsilini. En sonunda sen ve Beritan yoldaş da tanrıçaların diyarına yolcu oldunuz. İnsanlığa beşiklik etmiş zirvelerde, önce İnanna’ya misafir oldunuz, sonra Zerdüşt’e. O nedenledir ki adını Avesta Zerdüşt koymuştun. Zerdüşti yaşamın arkasından giderken özgür yaşam patikalarında, dağların yüce zirvelerinde hep bir Kartal gibi uçmak istedin. Ta ki soluğu Munzurlarda alana dek…
Orada buluşmak istesen de hayallerinle Dersim hep seni bekleyecek. Nasıl ki Dersim’i yüreğine kazdıysan şu an Botan, Amed, Serhad, Mardin Amanoslar tüm onura bahçe olmuş sevda mekânları seni yüreğine kazdılar. Ve oralarda soluğu aldın. Çünkü bu mekânlar özgürlük tarihinin motiflerle nakşedildiği destansı aşkların yazıldığı kutsal mekânlardır. Lanetli Tarih bazen bunun böyle olduğunu unutmak istese de yaşanılanın unutulamayacağı hele bir de şahitleri varsa yaşanılmamış gibi göstermeye çalışsa da, zamanın kendisi de buna tanıklık etmiştir sana ve senin gibi binlerce yoldaşa.
Bunu görmezden gelmez bazen zaman, zamansızda gösterse yüzünü, bir kere yaşanılanları yaşamıştır.
Evet, gül bakışlı yoldaşım seni okumak, seni yazmak zorda olsa çocuksu coşkunu, yaşamsal olgunluğunu görmemek mümkün değil. Hani diyoruz ya insan hayallerinin büyüklüğü oranında yaşar. Bunu sende kendi duruşunla her anına sığdırmaya çalıştın. Yaşam ve anlamı, zamanın bizi kuşatmaya çalıştığı bir anda tüm kötülük tanrılarının Marmara’yla savaştığı ama derinliğine yenilmekte kendilerini kurtaramadığı bir direniş çağında, sende dağların derinliğini bir kez daha düşman gerçekliğine gösterdin. Derinlikler her zaman gizemlidir ve korkutur. Cesaret onun yoldaşıdır. Cesarete yoldaş olanlar derinlikle bütünleşir ve anlamaya çalışır. Ama cesaretsiz olanlar ise boğulmaktan kendilerini alıkoyamazlar. Tıpkı sizin direnişiniz karşısında boğulan düşman gibi.
Dedim ya gül bakışlı yoldaşım,
Zamansız da olsa gidişin,
Dikenli de olsa güller,
Onların güzelliğinden kendini alıkoyabilmek mümkün mü?
Gül bahçesinden geçerken koklayamamak elde mi?
Ve bülbül,
Bülbül Gülsüz olur mu?
İşte, zamansızda olsa gidişin her gitmelerin bir de yarattıkları vardır. Zamansızlık artık yitime uğramış ve yaşam yeni zamanlarda arayışa devam edecek. Onurun kutsal mabedine ulaşana dek.
Bu uğurda seninle olmak seninle yaşamak için bir kez daha and olsun yoldaşım.
Özgür yarınlarda buluşacağız.
Reyhan Çiçeği Sarina Yoldaş
Biz çok uzaklardan gelen
Çok eski bir şarkının notalarıyız
Biz umudun, sevginin, özgürlüğün
Aşkın diğer adıyız
Dopdolu bir yaşamın emekçileriyiz
Dağlardan, ırmaklardan, ormanlardan
Mevsimlerden geçiyoruz
Yürüyoruz, yürüyoruz
Durmadan yürüyoruz
Hakikat ışığına doğru
Aşkımıza, güneşimize doğru
Beş bin yıldır söylenen o şarkının melodileri bugünde özgürlük dağlarında sevginin, aşkın, özgürlüğün ve hakikatin savaşçıları tarafından APO’cu kız ve erkek gerillalar tarafından ustaca söylenmekte. Artık bu şarkının notaları daha güçlü, güzel ve canlıdır.
İşte bugün özgürlük şarkısının melodisine kulak vererek dağlara gelen ve bu şarkıda bir nota olmayı esas alan bir yoldaşımızda Sarina yoldaştır. Sarina yoldaşı her yönüyle tanıma şansını yakalamadıysak da kısa bir süre beraber kaldık. Kendi davranışlarıyla bizim belleğimizde silinmeyecek kadar derin izler bıraktı. Sarina arkadaş reyhan çiçeğini anımsatırdı. Uzun boylu, esmer tenliydi. Karakaşı ve gözüyle narin bir duruşu vardı. Duruşuyla nazlı bir Reyhan çiçeği gibiydi.
Sarina yoldaş suikastçıydı. Karnasını omzuna aldığında onunla bütünleşirdi. Ve bu kadın gerillanın heybetli duruşu sizi etkilerdi. Aldığı parti kültürü, yoldaşlık ruhu, güçlü ve fedakâr yaklaşımlarıyla yoldaşları için yapamayacağı hiçbir şey yoktu. 4. Stratejik Mücadele Döneminde hamleye güçlü katılma ve cevap olma temelinde Zagros’lara gelmişti. Aynı zamanda Sarina arkadaşın ilk pratiğiydi. Uzun bir süre eğitim görmüş kendisini ideolojik ve askeri yönleriyle güçlendirmişti. Bu nedenle ilk başta özgün bölüğümüze eğitim verme amacıyla gelmişti. Verilen eğitim bittikten sonra Zagros’lar da pratiğe katılma temelinde Herki bölüğüne suikastçı olarak geçmişti. Yıllardır örgütten aldıklarının ilk ürününü burada verecekti. Bunun büyük heyecanını taşıyordu. Daha öncesinde hiç eylemlere katılmamıştı. Ama pratikte iki eyleme katıldı. Canından bir parça olarak gördüğü karnasını bir gül gibi koruyordu. Bir suikastçıda olması gereken özelliklerin birçoğunu kendinde barındırıyordu. Soğukkanlı, cesaretli, otokontrolü olan bir yoldaştı. Hâkim olduğu ve işini titizce yaptığı için yaptığı eylemler ilk olmasına rağmen başarılıydı. Bu da kendisine olan özgüvenini arttırmıştı. Yıllardır gördüğü teorik eğitimleri pratik tecrübeye dönüştürüyordu.
Kadın rengiyle bilinciyle ve kimliğiyle katılmayı esas alan bir arkadaştı. Bir yandan ulusal kimliği ve özgürlüğü için savaşırken bir yandan da Önderliğimizin önümüze koyduğu kadın özgürlük mücadelesi temelinde en iyi bir savaşçı olmayı esas alırdı. Dünya tarihinde ulusal kurtuluş mücadelelerinde kadınlarda savaşmış, büyük fedakârlıklar göstermişlerdir. Ama her zaman erkeğin yedeğinde kalmış ve kendi renkleriyle savaşamamışlardır. Kadın özgürlüğü için savaşmadıkları ve cins bilinci yeterince olmadığından dolayı her seferinde erkek egemen sistemine entegre olmuşlardır. Kadın iradesi açığa çıkmamıştır. Hiçbir devrim Kürt kadınları kadar güçlü irade açığa çıkarmamıştır. Hem kendi ulusal kimliği hem cins kimliği için bu düzeyde savaşılmamıştır. PKK’deki kadın, savaş içinde savaş vererek düşmanla verdiği savaşın on katı fazlasını hem kendiyle hem erkek sistemine karşı güçlü bir mücadeleyle çelikleşen bir irade yaratmıştır. Bu nedenle Kürt kadınlarının geldiği düzey öncülük düzeyinde belirleyici bir konuma gelmiştir.
Sarina ve son şehit düşen kadın yoldaşlarımız, bu sisteme kahramanca katılarak hem halkımız üzerindeki saldırılara, yine kadın üzerindeki saldırılara güçlü cevap olmuşlardır.
Sarina yoldaş bu devrimde çok çabaları olan, emekleri olan bir yoldaştı. Aynı zamanda mütevazı, cana yakın, saygılı, yoldaşlarının psikolojisini anlayan, olay ve olguları bilimsel bir temelde ele alabilendi. Özgür kadın ölçülerinde taviz vermezdi. Zagros’lara bir grup arkadaşla beraber gelmişti. Bu grubun hepsi uzun boylu oldukları için ‘Em Koma Jinen Bilind’ diye birbirlerine espiri yapıyorlardı. Gerçektende bu espriye denk düşen bir duruşları vardı.
PKK’de şahadete giden her yoldaş, geriye kalan yoldaşlarına büyük sorumluluk bırakırdı. Sadece silahını değil, kalemini de bırakırdı. Avaşin, Sarina ve Beritan arkadaşlarda Bedewe’de şehit düşen yoldaşlara ilişkin yazmışlardı. Şimdi ise başka yoldaşları onları yazıyor.
PKK’nin kahramanlarını yaşatan manevi değerlerdir. Sarina yoldaş tecrübe almış, özgün eylemler yapmış, özgür kadın kimliğiyle katılıp güçlü bir temelde KJK’yi temsil etmiştir.
Yaşamda yumuşak, sessiz bir duruşu varken; içten içe ise bir coşku, heyecan yaşama durumu vardı. Kendisini yaşama katma, eğitime katılımda bu içte olan özellikleri dışa vurabiliyordu. Onun PKK sevgisi kişilerin de ona ilgi duymasını getiriyordu. Onun sevgisi, bağlılığı kişi üzerinde bir etki yapıyordu. Yaşamda, eğitimde bu yönlerle birlikte bir katılım sağlıyordu. Onun heyecanı ve coşkusu yaşamda ona karşı ilginin gelişmesini getiriyordu.
Sarina yoldaş 5 arkadaşla gittikleri görevde 3 arkadaşıyla birlikte şehit düşüyor. Düşman pususunda akşama kadar çatışıyorlar. Düşman darbe yiyor ve teknikle saldırıyor. İlkinde Beritan arkadaş yaralanıyor. Sarina arkadaş ‘bir gün ölümü güler yüzle karşılamak olacak mıydı?’diyor. Düşmanın çemberinden çıkamayacaklarını anlayan iki yoldaş, birbirlerine sıkı sıkı sarılıyorlar ve ölümün dahi yoldaşlıklarını bitiremeyeceğini anlatıyorlar. Ve Zagros’ların zirvelerinde Kürdistan’ı aydınlatan iki yıldız olarak göklerdeki yerlerini alıyorlar.
Devrimci selam ve saygılar
Havin Tekman