Gerilla kaleminden
Zagros, adını güneşten alan dağ
Güneşe gebe kalan
Ahh sen ki ateş doğurdun
Ateşgahtır rahmin
Durmaksızın akan gözlerin bile
Söndüremez sinendeki yangını
Avaşin’dir bir gözün
Göğün mavisini emiyor her dem
Basya’dır öteki gözün
Ormanın yeşiline çalıyor
Ve içine gömüyor yeryüzüne dair ne varsa
Mavi ve yeşildir gözlerin
Yer ve göktür gözlerin….
Semadan tenhaya akar gözlerin
Hiçbir tanrının kelamına kulak vermedin
Henüz dile gelmemiş aşkın yuvasıdır yüreğin
Ne dağlar vuruldu birbirine
Kavuşması olmayan bir türküde
Hırçın ayrılıklar sundu kendini
Cilo’nun ellerine
Çarçella susmayı dil bildi
Ama henüz tanrıçası uyanmamış bu dağın
Sözü bitmemiş Zagros’un
Gizil bir heybede saklar dualarını
Bu dağın göğsünde
Kekliklere yem atılmaz
Tuzak nedir bilmez kanadı olan
Taylar bağlanmaz buralarda
Kamasını kuşak kemerinde taşır uçurumlar…