Gulan Botan
Nikarim pênaseya rengê
Çavên te bikim
Te porên xwe şeh kir
Yelekê xwe li xwe kir û hilda çeka xwe
Pêlên rûyê te de ken
Em rêyek zirav de dimeşiyan
Te li pişt xwe rênî
Rûyek bi ken got;
Dewsê me hene li ser rêya
Em dimeşiyan ber bi zinara ve
Di bin barana fîşekan de
Çavên te agir jê dibarî
Te hevala birîndar girt
Bi yekîneya xwe re paşve kişiya
Ji xwîna hevala birîndar
Dewsên te sor bûn
Te li me fitilî û got;
Yên çiya dixemilînin û reng didin em in
Em ji nav şevan derketin rojan
Hevala me baş bû
Ji keyfxweşiyê
Çend dilop ji çavên te
Ketin ser axê
Li ser rûyê te
Belav dibûn pêlên ken
Bi dengekî az te got;
Yên axê jî av didin em in
Sal derbas bûn
Lê min hê jî ji rengê çavên te re
Tu pênase nedît
Ez bawer im hingî
Çavên te de
Şev u roj
Keske sor diberiqî
Hemû reng hembêz kiribûn
Ji ber vê ye
Hê ti gotin têrê nakin
Rengê çavên te pênase bikin…
