Kulîlkekim na na zer kulîlkekim, ji rengê Ronî û Rojê, berî bi hezaran salan taca serê xwedawenda Keywan û Gelavêjê bûm. Hemû şîverêyên Zagrosan û min bi tov û şitlên xwe xemilandibû, ji ber ew xwedawendên zanist û eşqê bun û ew bedewên cîhana me bun. Li gel wan rastiyan xweşikbun serkeftinê re sembol bun. Min rengê xwe ji bedewiya dil, mejî û wijdana wan girtibû. Min ji zanist û keda wan girtibû. Ji bo wê di nava reş keziyên wan de ez hertim zindî dimam.
Lê wan ez ji nava keziyên xwe kirim. Mertal li xwe pêçan, li ser min jî ferz bu pêkanîna daxwazên wan. Di herikîna jiyanê de her ku diçû zor û zehmetî tên û hîle zêde dibû.
Erka min xwe gihandina Rojê bu.
Li cîhana buhûştê şerê mirin û dojehê yê di encama xezeba Zeûs û Mardûkan de dibariya. Bi hezarê salan bê rawestan xwedawendan xwe li dora civaka xwe kiribun xelek, lê derbeyên mirinê yên bêrehim xelek ji hev qût dikirin, her carê xwedawendek, her carê dayîkek diket û bi xwere her carê parçeyek ku wateya me jê pêkdihate diket li ber lingên dizekan. Didizîn zayîn, eşq, ronahî, ked, bereket, aşitî û xweşikiyê, hemû dua, daxwaz û gotinên dawî, daxwaz û mînakên wan ji bo min bun da ku bigihêjim rojê.
Rêya min zor lê armanca min mezin bu. Serkeftin weke siha min nêzî min bu lê hê mabû, heqîqet jî bi meşa min ve girêdayî bû. Kêliyên ku bê hêvî bûm ji asîmanan ruyê hemû xwedawendan di sitêrkan de diçirisî, bi hêz bûm û rabûm. Ber bi bayê ketim, ketim deryayê, pêl bi pêl bi deryayê re diçûm. Menzîla min diyar bu lê ji bo lê bicîh bibim kulmek ax jî nîn bu. Lê bi hêza pêlên deryaya Îmraliyê ez li dîwarên girtigehê de bicîh bûm. Birîndar bûm, bê av mam lê nemirim, çêbum ji herdemê bêhtir geşbûm. Ez bûm xwediyê sê davan. Yê ku ez gihandim û bedew kirim enerjiya ronahiya Rojê bu.
Li ber min her diçû û dihat ez bi kelecaneke mezin li peyvan digeriyam, min nedizanî ji çi, ji kûderê destpê bikim. Lê wî li min nêrî û got: “Ez dizanim tu ji bo çi hatiyî. Te reyên pir dirêj da pêşiya xwe û hatî. Tû serkeftî yî. Lê rêwîtiya ji bo heqîqetê naqede, her domdar e. Serkeftin mifteya gihêştinê ye. Xwedawendan berê te dan min lê îro li vê cîhanê, jinên ku bibin xwedawend têne qetil kirin. Ezê te ji nava van betonan xelas bikim. Ezê bi tere diyariya jiyana azad û wekhev bişînim. Mifteyên ku ezê bi tere bişînim jî Heskirin, Wate, Hêvî, Xeyal, Hêz lêger û armancên serkeftinê pêktên. Ev diyarî ji bo tevahî jina ye. Ji bo tevahî hevalên min yên jin û cîhanê re jî bêje: Bila di her kêliyê de têbikoşin, bila serbikevin, têkoşîn wê şer û eşqên wan mezin bike û wê biwate bike. Bila bizanin ku hebun û rêwîtiya wan derenceyên têkoşîna di tevahî kêliyên jiyana wan de wê wan bigihîne kesayetên serkeftî û wê ji herdemî bêtir nêzî Heqîqetê bibin.”
Evîn Zenda
