Nasnav: Faraşîn Sozdar
Nav û Paşnav: Saynur Tursu
Dîrok û Cihê Jidayikbûnê: 15’ê Hazîran 1989/Bedlîs
Navê Dayikê: Zemzeme
Navê Bav: Ali
Dîrok û Cihê Tevlîbûnê: 7’ê Tîrmeha 2007/Stenbol
Dîrok û Cihê Şehadetê: 19’ê Hazîrana 2012’an Di Êrîşa Qerekola Şitazinê De
Ji Bo Bîranîna Rêhevala Faraşîn Sozdar (Saynur Tursu)
Deşta Kafya; hewaya germ a meha Tebaxê xwe dide hîskirin. Di şiverêya xwe berdide deştê de deng lêvedidin, her ku deng nêzîk dibe, em sê hevalan ji dûr ve ferq dikin. Dido ji wan cil û bergên leşkerî li ser wan in, li gel wan jî hevalek bi cil û bergên sîvîl li xwekirî heye. Lê belê dibe ku ji ber dûrbûyînê be yê sîvîl jin e, yan jî zilam e em dernaxînin. Dema ku em hinekî din jî nêzîk dibin, merhaba û axaftin pêşdikevin, em fêm dikin ku ya nû hatiye hevalek jin e.
Wê dewreya perwerdeya nû dest pê bike. Endamên şubeya perwerdeya şervanan kom dibe, wê dewreyeke nû vebibe, lê belê jimara hevalên jin di bin a hatiye plankirin de ye. Ji ber van sedeman ji ber ku endama nû hatiye û jin e, her çar hevalên jin ên di dibistanê de pir keyfxweş dibin. Subayê erkdar çaydanê kontrol dike, av germ e lê divê mirov ji nû ve dem bike. Hema ji nişkan ve agir gur dike, çaya hişk dixe çaydankê, hevalên hatine pêşwazî dike û wan dawetî li bin siya dara çinarê li wir çay tê vexwarin, dike. Piştî merhabayekî kin û bi xêr hatinê çay tê. Rewşa meraq û heyecana hevala jin a nû bi nû, bi jiyana çiyayan re û bi jiyana gerîla re dibîne, ji ber çavên me nereviya bû. Gotinên wê ya destpêkê bûbû; “ecêb min qet texmîn nedikir ku wê di çiya de kursî hebin.” Hevalê subay rûbikenî dibêje; “televîzyona me jî heye” bi bersiveke bi awayê esprî da. Hevala jin kêmekî bi şaşwazî û beşişîn ve lêmeyzand û ber bi kenîn ve dilşadiya xwe da derve. Di wê kêliyê de navbera perwerdê hat dayîn, heval hatin gel me da ku hevalên nû hatine binasin.
Hevala jin a nû hatiye nava refan û li gel vê yekê jî bi sergirtîbûyîna wê ve evqasî rihet, xwezayî û birûkenî nêzîkatî dayîna nîşandin û bi rihetî û xwezayî ji pirsên tên pirskirin re bersiv dayîn bala her kesî/ê kişandibû.
Hevala Faraşîn çend rojên destpêkê bi tûrbanê tevlî perwerdeyê bû, dikarî wisa jî tevlî bibe. Di perwerdeyan de, bi awayekî giştî nêzîkatiya ji mijarên olî re, rêzgirtina ji baweriya olî ya her kesan re û mercên bikaribin xwe bidin îfadekirin dayîna afirandin girîng e. Min piştî çend rojan hevala Faraşîn di îçtîmaya sibê de bê tûrban dît, piştî îçtîmayê çûn sporê. Min li ser taştê got; “Xêr e hevala Faraşîn, te tûrban derxistiye.” Wê jî got; “Belê heval, ger olê min wîjdana min be, wîjdana min jî hem jin be û hem jî ji bo azadiya gelê min şerkirin be, şer jî cîhad be, ol jî banga cîhadê ya ji bo kesên ne azad be, ez jî bi vê daxwazê hatim çiya û wê çaxê çi li pêşiya şerê min bibe asteng divê ez ji holê bidim rakirin. Dema em werin ser tûrbanê, di perwerdeya leşkerî de zorî li min dike, ango heval weke ku tu fêm dikî, ez dixwazim perwerdeya xwe pir baş bibînim” bi vî awayî bersivekî ku min bandor bike dabû.
Ew di sala 2009’an de derbasî qada Zagrosê bû. Me di 2010’an de li Zagrosan hev dît, bûbû Fermandara Mangê. Zahmetiya Zagrosan, asêbûna araziyê wê qet zorî li wê nedikir, hecku li Zagrosan çêbûye û lêmezin bûye. Di mehên havîna 2012’an de pevçûn siftbûn, di Zagrosan de pevçûn zêde bûbûn. Kanalên Tirkan digotin, êrîş li ser qerekola Şitazinê pêkhatiye û em Nûçeyên TV’yê vedikin, pevçûn pir sift in û şehadet hene. Dê wê sibê nasnameya hevalên şehîd bên ragihandin. Gelek hevalên dinasim li wir hene. Meraqekî xwe berdaye hinavên min. Em roja duwemîn pêşberî TV’yê ne, tevayî heval bêdeng in. Em hewl didin ku hevalên navên wan hatine ragihandin binasin û navê hevala Faraşîn hat xwendin. Ez û heval li Garê ne. Di wê kêliyê de rûyê wê yên li Deşta Kafyayê hat ber çavên min; hevala me ya dibeze, di perwerdeya çek de bûyî yekemîn û niha di şerê li hemberî panzerekê de şehîd ketibû.
Cenazeyê wê radikin Stenbolê. Merasîma cenazeyê wê tam jî li wê hatibû; ji her rengî, ji her çînê û ji beşê mirov li merasîmê hebûn. Ên bi tûrban, ên bi çarşafên reş, jinên cil û bergên reş lixwekirî, zilamên birih, ciwanên bi blucin, yên Elewî û Sûnnî jî lêhebûn. Hemû rengên civaka Kurd tevlî merasîma cenaze bûbûn, jixwe daxwaza hevala Faraşîn jî ev yek bû; wê ji tevayî rengên gelê Kurd hez dikir.
Hevrêyên Wê Yên Têkoşînê
