Kî, kî dorpêç dîke?
Pir caran dijmin di zozanên Katoyê de operasyon derxisti ye. Her carê jî wala derketiye. Em wê ferqîdebun ku hijmarê me pir zêdeye. Ji bo wê jî em bi wî baweriyêdabûn ku emê dijmin wala derbixînin. Her rûyê hevalekî de hêvî hebû. Çi di bibe, bila bibe me digot emê bi ewlehî ji kato derbikevin. Di her hevalekî de israr hebu û goman tinebu.
Dijmin çiqas xwestiye ji hevala bi xwe dorpêçê de jî lê ew bi xwe ketiye dorpêçê, yanî heval dijmin xwistiye dorpêçê. Dijmin nikarîbu xwe nav hevalandan xilasbike û dehan kuştiyên wan çêbun. Wekî me anî ziman her carê kato operasyon dema ku çêdibu me wê operasyonê wala derdixist.
Baharê de dîsa Kato-Marînos ê operasyon derketibu. Yekîneyê me û yekîneyê Şehîd Mehmet Goyî di qadê de hebû. Dijmin di zozanan de xwe berdan, dixwestin hevalan bixwin çemberê û darbe li hevalan bidin. Bê goman heval vê dorpêçkirina dijmin zivirandin û dijmin xistin di nav dorpêçê de. Heval bi plan tevdigeriyan û ji ber ku dijmin baş şopandibun û li kur lêbidan heval baş dizanîbun. Nava rojê li zozanên Kato darbe li ser darbe li dijmin hat dayîn. Dijmin şaşmabu ku xwe di nava destê hevalan de çawa xilasbike.
Dijmin çiqas bi teknîk û hijmarekî zêde be jî, li ser hevalan êrîş dikir lê hevalan dijmin baş nasdikirin. Rixmê ew qas teknîk û topên dijmin nekariyan hevalan. Tê bîra min dema ku heval lêdidan me jî cihazê de wan gohdar dikir. Wê demê qodê helikopterê wan “yaprak” bu. Ev ji bang kordîneyê xwe ê şer dikir, nizanbun ê xwe di nava êrîşên hevalan de çawa xilasbikin. Taburê wan di nava hevalan de ewqas tengav bibun. Ji ber wê yekê her bang “yaprak” dikirin û digotun werin me xelasbikin ji wê êrişê. Bi tirkî wî di gotin “bizi fincanda ki kahve gibi şıkıştırmışlar bizi acil buradan çıkartın.”
Yaprak jî bang kordîne dikir ji ber ku talîmatê xwe jî kordînê digirt. Pir tengav bibon û ketibun panîkê de, her ew tabur ji yaprak re digot werin me xilasbikin, me wekî kahveya ku di nava fincanê de dorpêçkirine. Werin me xelaskin! Werin me xelaskin! Her wisa digot û me jî wan gohdar dikir.
Ji xwe ew hatibun operasyonê û xwedî teknîk jî ew bun. Lê hevalan wisa darbeyên giran li wan didan, nizaniyan xwe çawa ji destê hevalan xelasbikin. Ji ber wê yekê wisa lez û bez rewiyan çûn. Dema ku hatin heval ne hiştin xwe bi cîh bikin û berî ku xwe bi cîh bikin rewiyan çûn. Dema ku di rewiyan jî nekariyan birewin hevalan dîsa li wan dan. Dijmin di her alî de rewiya dixwest xwe xilasbike. Her bang helîkopterê dikirin ku ji bo were wan xelasbike. Dijmin jî wê başdizaniyabu ê wisa be. Ew qas bawerî dida teknîka xwe û hijmara xwe disa jî wala derketin.
Ji ber heval dizaniyabun dijmin çiqas tirsoneke û ewqas bi teknîka xwe nikarin. Wî nekarin tiştek bikin. Heval digotin çi di bibe bila bibe emê dijmin wala derxînin û erzan şehîd nekevin. Emê nêhêlin şahadetê me çêbibe. Emê tu çar keyfa dijmin xweş nekin. Jî bo na wê her hevalekê de rihê Apocî, germ û moral hebu, li gel wê jî rihekî xwînsar û bi xwe bawer hebu. Ew rih hişt ku encam bigre û encam derbikeve…
Nîştiman Sorxwin
