Dema ez li wêneya te dinêrim

Ji pênûsa gêrîla

Dema ez li wêneya te dinêrim

Dayikbûna min tê bîra min

Guhên min,

Bi qêrîna dayika min vebûn

Ez di jiyana te de mezin dibim

Herdû biskên te

 Ava Dîcle û Firatê vedûxwim

Di rûyê te de,

Fikra jiyanê mezin dixwînim

Di reşikiya çavên hemû zarokan de

Li te digerim

Di rûyê hemû dayikan de, te

Di kenê te de

Azadiyê dibînim.

Dema ez li wêneya te dinêrim

Roj min dixe nava lêpirsînê

Tîrêjên xwe

Wek tîrên heqîqetê dişîne

Ji eniya min xwedaneke sar tê xwarê

Ez di nav kelecanê de

Bê bersiv dimînim

Hêdî hêdî heyv hildikişe jor

Wek fermandarê rojê

Stêrk kom dibin li dorê

Rojê pala xwe daye çiya

Fermandar bi leşkerên xwe

Rojê diparêze.

Dema ez li wêneya te dinêrim

Sermayek dikeve nav dilê min

Layiqbûna te ne hêsan e

Bêrîtan naskirin

Viyan hîskirin

Sara jiyankirin dixwaze

Ey hevala Zîlan!

Zafera hêviyan

Tu zîrekiya eşqê

Evîndara heqîqetê yî

Parêzvana roja me

Çîçeka doza me yî

Dema ez wêneya te dinêrim

Zimanê min erka xwe jibîr dike

Pênûsa min hevoka xwe a dawiyê dinivîse

Wêje bê wate dimîne

Bêrîkirinek dikeve dilê min

Mejiyê min dest û lingên min girê dide

Ji bo ku ez behsa te bikim

Tenê çavên min dimîne

Ew jî li rojê meyze dike.